• صفحه اصلی
  • درباره رایمگ
  • تماس با ما
  • ثبت نام
  • ورود
  • سفارش سامانه
پیشرفته
  • صفحه اصلی
  • حسن  فتحی
  • آخرین شماره

    1
    شماره 1   دوره 13 تابستان 1401
    ارسال مقاله به نشریه فهرست داوران

    شماره های پیشین

    • دوره 13
      • ✓ شماره 1 - تابستان 1401
    • دوره 12
      • ✓ شماره 4 - بهار 1401
      • ✓ شماره 3 - زمستان 1400
      • ✓ شماره 2 - پاییز 1400
      • ✓ شماره 1 - تابستان 1400
    • دوره 11
      • ✓ شماره 4 - بهار 1400
      • ✓ شماره 3 - زمستان 1399
      • ✓ شماره 2 - پاییز 1399
      • ✓ شماره 1 - تابستان 1399
    • دوره 10
      • ✓ شماره 4 - بهار 1399
      • ✓ شماره 3 - زمستان 1398
      • ✓ شماره 2 - پاییز 1398
      • ✓ شماره 1 - تابستان 1398
    • دوره 9
      • ✓ شماره 4 - بهار 1398
      • ✓ شماره 3 - زمستان 1397
      • ✓ شماره 2 - پاییز 1397
      • ✓ شماره 1 - تابستان 1397
    • دوره 8
      • ✓ شماره 4 - بهار 1397
      • ✓ شماره 3 - زمستان 1396
      • ✓ شماره 2 - پاییز 1396
      • ✓ شماره 1 - تابستان 1396
    • دوره 7
      • ✓ شماره 4 - بهار 1396
      • ✓ شماره 3 - زمستان 1395
      • ✓ شماره 2 - پاییز 1395
      • ✓ شماره 1 - تابستان 1395
    • دوره 6
      • ✓ شماره 4 - بهار 1395
      • ✓ شماره 3 - زمستان 1394
      • ✓ شماره 2 - پاییز 1394
      • ✓ شماره 1 - تابستان 1394
    • دوره 5
      • ✓ شماره 4 - بهار 1394
      • ✓ شماره 3 - زمستان 1393
      • ✓ شماره 2 - پاییز 1393
      • ✓ شماره 1 - تابستان 1393
    • دوره 4
      • ✓ شماره 4 - بهار 1393
      • ✓ شماره 3 - زمستان 1392
      • ✓ شماره 2 - پاییز 1392
      • ✓ شماره 1 - تابستان 1392

    مرور

    • •  شماره جاری
    • •  براساس شمارگان نشریه
    • • نمایه نویسندگان
    • •  براساس موضوعات
    • •  براساس نویسندگان

    صفحات نشریه

    • •  شناسنامه
    • •  منشور اخلاقی نشریات بنیاد حکمت اسلامی صدرا
    • •  راهنماي تدوين مقاله
    • •  فرايند ارزيابي مقالات
    • •  درباره ما
    • تماس با نشریه
    OpenAccess Hamtajoo
    • فهرست مقالات حسن  فتحی

      • دسترسی آزاد مقاله
        • صفحه چکیده
        • متن کامل

        1 - نسبت میان زبان و واقعیت در افلاطون: قرائتی از کراتولوس افلاطون در پرتو تمثیل‌های سه‌گانه‌ی جمهوری
        حسن  فتحی ابوبکر سليمان‌پور
        پيش از افلاطون مسئلة‌ زبان براي متفکراني که با آن روبرو بودند همچون پديده‌‌يي دوگانه متجلي ميشد؛ پديده‌‌يي که از منظر اسطوره‌‌يي يک امر مرموز و رازگونه بود که رابط ميان خدايان و انسان بود و از منظري ديگر گونه‌‌يي قانون براي آشکارگي حقيقت. براي هراکليتوس زبان جنبه‌‌يي را چکیده کامل
        پيش از افلاطون مسئلة‌ زبان براي متفکراني که با آن روبرو بودند همچون پديده‌‌يي دوگانه متجلي ميشد؛ پديده‌‌يي که از منظر اسطوره‌‌يي يک امر مرموز و رازگونه بود که رابط ميان خدايان و انسان بود و از منظري ديگر گونه‌‌يي قانون براي آشکارگي حقيقت. براي هراکليتوس زبان جنبه‌‌يي رازورزانه همچون لوگوس داشت که بيشتر پديداري براي اشاره به حقيقت بود تا ابزاري براي توضيح و تشريح آن. از سويي ديگر، زبان براي پارمنيدس زبان پديداري فريبنده بود که حاصل گونه‌‌يي قرارداد اجتماعي بود و مسئله‌يي از جهان محسوس که بخودي‌خود داراي ارزش چنداني نيست. سوفسطائيان نيز زبان را پديده‌يي قراردادي و نسبي ميدانستند که جز ابزاري براي سخنوري نبود و درخود هيچ حقيقت مطلقي دربرنداشت. افلاطون با توجه به اين پيش‌زمينة تاريخي، کار خود را آغاز كرد و در اين آبشخور به بررسي مسئلة زبان پرداخت و در کراتولوس ديدگاهي را پروراند که جامع و مکمل اين پيشينة تاريخي بود. زبان، براي افلاطون، پديده‌يي فريبنده و ناقص ‌است؛ پديده‌‌يي که وي در کراتولوس آن را، با توجه به ذات زبان و نسبت آن با واقعيت مورد بررسي قرار ميدهد. از آنجايي که زبان، براي افلاطون، امري مصنوع است، ذاتاً ناقص است و به همين دليل نميتواند شناختي از واقعيت بدست بدهد؛ تنها کاري که زبان ميتواند و بايد بکند اين است که هرچه صحيحتر واقعيت را بازنمايي کند و تا حد ممکن در اين کارکرد صحيح و نزديک به واقعيت باشد. زبان تابع واقعيت است و از نظر هستي‌شناختي متأخر از آن است و تنها از نظر تعليمي است که بطور موقتي بر آن تقدم زماني دارد. بعبارت ديگر، از زبان به شناخت نميتوان دست يافت، چون زبان پديداري مصنوع است که در بهترين حالت تنها ميتواند بطور ناقص واقعيت را بازنمايي کند. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله
        • صفحه چکیده
        • متن کامل

        2 - بررسی اصل امتناع ترجیح/ترجّح بلامرجّح در فلسفۀ اپیکوریان و رواقیان
        سمانه  قنبری حسن  فتحی مجيد  صدرمجلس مرتضی شجاری
        20.1001.1.20089589.1401.12.4.2.8
        اصل امتناع ترجّح بلامرجّح و امتناع ترجیح بلامرجّح از مهمترین اصول در فلسفة اسلامی هستند که بحث و مناقشة بسیاری دربارة آنها وجود دارد و مطالعة آنها میتواند بسیاری از مسائل فلسفة اسلامی را روشنتر کند. هدف اين مقاله بررسی اصول امتناع ترجّح بلامرجّح و امتناع ترجیح بلامرجّح چکیده کامل
        اصل امتناع ترجّح بلامرجّح و امتناع ترجیح بلامرجّح از مهمترین اصول در فلسفة اسلامی هستند که بحث و مناقشة بسیاری دربارة آنها وجود دارد و مطالعة آنها میتواند بسیاری از مسائل فلسفة اسلامی را روشنتر کند. هدف اين مقاله بررسی اصول امتناع ترجّح بلامرجّح و امتناع ترجیح بلامرجّح در فلسفة اپیکوریان و رواقیان است. این دو اصل کاربردهای بسیار متنوعی در این دو مکتب فلسفی دارند و در مباحث اخلاقی و معرفتشناختی و فیزیکی از آنها استفاده میشود. رواقیان اصل امتناع ترجّح بلامرجّح را بطور کامل پذيرفته‌اند و اصل امتناع ترجیح بلامرجّح را نیز قبول كرده و آن را مبتنی بر اصل امتناع ترجّح بلامرجّح میدانند. ترجیح بلامرجّح در نظر رواقیان منجر به وجود حرکت بیعلت میشود. اپیکوریان اصل امتناع ترجّح بلامرجّح را در حوزة بزرگ‌مقیاس (macroscopic) یا اجسام و رویدادها میپذیرند و در حوزة کوچک‌مقیاس (microscopic) یا اتمها آن را دست‌كم در یک مورد، یعنی انحراف اتمها، نقض میکنند. اپیکوریان اصل امتناع ترجیح بلامرجّح را پذيرفته و ترجیح بلامرجح را بطورکلی ممکن میدانند؛ اگرچه در برخی موارد آن را قبیح و در برخی موارد آن را جایز میشمارند. آنها ترجیح بلامرجح را نمونة اعلای آزادی اراده و اختیار در انسان در نظر میگیرند. پرونده مقاله
  • صفحه اصلی
  • نقشه سایت
  • تماس با ما
  • صفحه اصلی
  • نقشه سایت
  • تماس با ما

حقوق این وب‌سایت متعلق به سامانه مدیریت نشریات رایمگ است.
حق نشر © 1401-1396

صفحه اصلی| عضویت/ ورود| درباره رایمگ| تماس با ما|
[English] [العربية] [en] [ar]
  • Ricest
  • عضویت/ ورود
  • email