خليل¬خان ثقفي (اعلم¬الدوله)؛ يک ترجمه فلسفي در باب زمان و مکان
محورهای موضوعی : ریشه‌شناسی واژگان (اتیمولوژی) فلسفی
1 - دانشگاه پاريس سه
کلید واژه: زمان مکان جوهر صفت نسبت ,
چکیده مقاله :
دکتر خليل خان ثقفي (اعلم الدوله)، پس از فارغ التحصيلي از دارالفنون و پيش از عزيمت به فرنگ، دو رساله در موضوع زمان و مكان ترجمه و تأليف كرده است: در رسالة اول ـ که در شمارة پيشين مجله معرفي و منتشر شد ـ او به بحث در باب ايدة مکان و زمان متناهي و نامتناهي پرداخته است. در رسالة دوم که براي اولين بار، در اين شماره معرفي و منتشر ميشود و شامل ترجمة بخش کوتاهي از يک کتاب مفصل فلسفي از ژول سيمون، فيلسوف قرن نوزدهم فرانسه است، مسئله جوهر بودن يا نبودنِ زمان و مکان مطرح شده است.
After graduation from Dar al-Funun and before going abroad, Dr. Khalil Khan Thaqafi translated and wrote two treatises on time and place. In the first treatise, which was introduced in the previous issue of History of Philosophy Journal, he discusses the idea of finite and infinite time and place. The second treatise, which is introduced in this issue, includes the translation of a short part of a huge philosophical book by Victor Cousin, the French philosopher of the 19th century, discussing whether time and place are substance or not.
اسفندياري (محتشم¬السلطنه)، حسن،¬ علل بدبختي ما و علاج آن، تهران، چاپ سنگي، 1340.ق.
تاج‌السلطنه، خاطرات تاج‌السلطنه، بکوشش منصوره اتحاديه و سيروس سعدونديان، تهران، نشر تاريخ ايران، چ1، 1362.
ثقفي، خليل، رساله در علم شيمي، تهران، چاپ سنگي، 1308.ق.
ثقفي، خليل، زمان و مکان (ترجمه)، نوشتة ژول سيمون، نسخة خطي، الف، 1309.ق.
ثقفي، خليل، صد و پنجاه مقاله يادگار عصر جديد، تهران، مطبعة مجلس، 1314.
جعفريان، رسول، رسائل حجابيه، تهران، نشر دليل ما، ج1، چ1، 1380.
ربيعي، منيژه، «تاج¬السلطنه»، دائرةالمعارف بزرگ اسلامي، زير نظر کاظم موسوي¬بجنوردي، تهران، ج6، چ1، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامي،1380.
قزويني، محمد، «وفيات معاصرين»، يادگار، ش5 (س3)، دي 1325.
Simon, Jules, La Religion Naturelle, Paris: Librairie de L. Hachette et Cie, 1856.