Creation of Persian Works by Muslim Philosophers
Subject Areas : Etymology of philosophical terms
Alireza
Najafzadeh
1
(Ferdosi University)
Keywords: philosophical terms Persian writing Muslim philosophers finding equivalents,
Abstract :
As far as we know, no book was ever written in Persian during the early centuries of the history of Islam on philosophy or any other field, and all Muslim scientists and scholars, who were mostly Iranian, wrote their scientific works in Arabic. From fourth century (AH) onwards, Iranian philosophers gradually started writing a limited number of their works in Persian alongside the many works in Arabic. This was an invaluable endeavor since it paved the way for later scholars to write in Persian. They did so at a time when Persian, after an interval, lacked the necessary capacity for the expression of abstract philosophical concepts and meanings. Ibn Sīnā and his students, Nāṣir Khusraw, Suhrawardī, Bābā Afḍal Kāshānī, Khwājah Naṣīr al-Dīn Ṭūsī, Quṭb al-Dīn Shīrāzī, and many others played a significant role in writing philosophical works in Persian. Their attempts at finding Persian equivalents for Arabic philosophical terms have been of great value to Iranian philosophers of the modern period to create Persian philosophical works. Following a descriptive-analytic method, this paper investigates the linguistic and literary reasons behind the dominance of Arabic over philosophical writings. Moreover, through introducing the most important philosophical writings in Persian, it explains their role in the development and enrichment of this language for the transfer of philosophical knowledge. Finally, the author discusses the effects of translated western philosophical works on the enrichment of the treasure of Persian lexicon and emphasizes the necessity of writing more philosophical works in Persian in the present era, in which the number of people who speak Arabic as a foreign or second language has decreased to a large extent.
آدمیت، فریدون (1362) امیرکبیر و ایران، تهران: خوارزمی.
ابنسینا (1331) دانشنامه علایی، بخش منطق و الهیات تصحیح محمد معین، بخش طبیعیات بهمّت سیدمحمد مشکاة و بخش ریاضیات بکوشش مجتبی مینوی، تهران: دانشگاه تهران.
بهار، محمدتقی (1337) سبک‌شناسی یا تاریخ تطور نثر فارسی، تهران: امیرکبیر.
تفضلی، احمد (1378) تاریخ ادبیات ایران پیش از اسلام، بکوشش ژاله آموزگار، تهران: انتشارات سخن.
تویسرکانی، قاسم (1350) تاریخی از زبان تازی در میان ایرانیان پس از اسلام از آغاز فرمانروایی تازیان تا برافتادن خلافت عباسیان، تهران: دانشسرای عالی.
زریاب خویی، عباس (1373) «ابویعقوب سجزی»، دایرة‌المعارف بزرگ اسلامی، تهران: مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی، جلد 6.
ساکت، سلمان (1393) «کشف المحبوب»، در: دانشنامة زبان و ادب فارسی، به سرپرستی اسماعیل سعادت، تهران. فرهنگستان زبان و ادب فارسی، دوره 5، شماره5، ص372ـ369 .
سجستانی (سجزی)، ابویعقوب اسحاق (1327) کشف المحجوب، بکوشش هنری کربن، تهران: انجمن ایرانشناسی فرانسه.
سهروردی (1380) مجموعه مصنفات شیخ‌اشراق، تصحیح و مقدمه هنری کربن و دیگران، 4 جلد ، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، 4 جلد.
طوسی، خواجه نصيرالدين محمد (1377) شرح الاشارات و التنبيهات، تهران: انتشارات حيدرى.
طوسی، خواجه نصيرالدين محمد (1326) اساس الاقتباس، تصحيح مدرّس رضوى، تهران: دانشگاه تهران.
علیقلی بن قرچغای خان (1377) احیای حکمت (جلد اول طبیعیات، جلد دوم الهیات)، تصحیح فاطمه فنائی، تهران: ميراث مکتوب.
فروغی، محمدعلی (1368) سیر حکمت در اروپا، تهران: انتشارات صفی علیشاه.
فریور، حسین (1342) تاریخ ادبیات ایران و تاریخ شعرا، تهران: امیرکبیر.
قطب‌الدین شیرازی، محمود (1320) درّة التاج لعزّة الدّباج (بخش منطق، طبیعیات و الهیات)، تصحیح محمد مشکوة و (بخش مجسطی، ارثماطیقی و موسیقی) تصحیح مشکان طبسی، تهران: چاپخانة مجلس.
قطب‌الدین شیرازی، محمود (1369) درّة التاج لعزّة الدّباج (بخش حکمت عملی)، بکوشش ماهدخت همایی، تهران: علمی و فرهنگی.
قمی، قاضی سعید (1362) کلید بهشت، مقدمه و تصحیح سیدمحمد مشکوة، تهران: الزهرا.
کاشانی، افضل‌الدین محمد مرقی (1331) مصنفات افضل‌الدین محمد مرقی کاشانی، تصحیح مجتبی مینوی و یحیی مهدوی، تهران: خوارزمی.
مجتهدی، کریم (1384) آشنایی ایرانیان با فلسفه‌های جدید غرب، تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
میرباقری‌فرد، علی‌اصغر و همكاران (1389) تاریخ ادبیات ایران، تهران: سمت.
میرداماد (1390) جذوات، تهران: انتشارات بهنام.
ناصرخسرو قبادیانی، ابو معین (1332) جامع الحکمتین، تصحیح هنری کربن و محمد معین، تهران: انستیتو ایران و فرانسه.
ناصرخسرو قبادیانی، ابو معین (1384) زادالمسافر، تصحیح سید محمد عمادی حائری، تهران: میراث مکتوب.
نوابی، داود (1388) تاریخچة ترجمه فرانسه به فارسی در ایران از آغاز تاکنون، کرمان: دانشگاه شهید باهنر کرمان.