لوگوس و حركت در فلسفه هراكليتوس
محورهای موضوعی : اندیشه‌های حکمی و فلسفی ایران باستانسيدمحمدرضا حسيني خامنه 1 , رضا سلیمان حشمت 2 *
1 - دانشگاه علامه طباطبايي
2 - دانشگاه علامه طباطبايي
کلید واژه: نبرد اضداد لوگوس آتش حركت سيلان وحدت ثبات,
چکیده مقاله :
هراكليتوس غالباً بعنوان فيلسوفي شناخته ميشود كه قائل به حركت و صيرورت در تمامي اشياء است. او قائل به نوعي نبرد و كشمكش ميان «اضداد» ميباشد كه مآلاً به وحدت ميان آنها مي‌انجامد. اما در مكتب او اصول ثابتي هست كه كمتر به آن توجه ميشود، مهمترين اين اصول، لوگوس است كه تعابير ديگري ـ مانند آتش، خدا(تئوس) و غيره ـ نيز براي آن بكار ميرود. لوگوس بنظر هراكليتوس قانوني ثابت و الهي است كه ميان همه اشياء هماهنگي برقرار ميكند و بعقيده او «حكيم» كسي است كه كلام لوگوس را بشنود و مطابق آن رفتار كند. بر همين اساس است كه ميتوان گفت كه علاوه بر سيلان اشياء اين عالم، هراكليتوس در فلسفه خود به وحدت و ثبات نيز معتقد ميباشد.
Heraclitus is usually recognized as a philosopher who believes in the motion and becoming of all things. He also maintains that there is a kind of conflict among opposites, which finally leads to their unity. However, not much attention is paid to the fixed principles that exist in his philosophy. The most important of all of them is logos, which is also referred to by some other terms such as fire, God (theos), etc. Logos is a fixed divine principle which establishes harmony among all things, and a philosopher is an individual who hears the words of logos and acts accordingly. Therefore, it can be said that, in addition to the becoming of worldly things, Heraclitus also speaks of unity and consistency in his philosophy.
ابن‌عربي، محيي‌الدين، تفسير ابن‌عربي، بيروت، داراحياء التراث العربي، 1422ق. #
ارسطو، در آسمان، ترجمه اسماعيل سعادت، تهران، نشر هرمس، 1380. #
ارسطو، طوبيقا، ترجمه پرخيده ملكي، اهواز، دانشگاه شهيد چمران، 1378. #
افلاطون، مجموعه آثار، ترجمه محمدحسن لطفي، تهران، انتشارات خوارزمي، 1384. #
خراساني، شرف‌الدين، نخستين فيلسوفان يونان، تهران، شركت سهامي كتابهاي حبيبي، چ2، 1357. #
كهنداني، مهدي، جهانشناسي هراكليتوس افسسي، تهران، پژوهشگاه علوم انساني و مطالعات فرهنگي، 1389. #
ولوي، علي محمد، «لوگوس؛ بين‌النهرين، هند، ايران، يونان»، مجله علوم انساني، دانشگاه الزهرا، ش1، تابستان 1368. #
Burnet, John, Early Greek Philosophy, London: A & C Black, 1920. #
Grahan, Daniel W., “Heraclitus”, Standford Encyclopedia of Philosophy, retrieved from: http://plato.Standford.edu/entries/Heraclitus. #
Heidegger, Martin, Being and Time, State University of New York, New York, 1927. #
Kahn C., Art and thought of Heraclitus, Cambridge, Cambridge University Press, 1979. #
Kirk, G. S., & Raven, J.E., The Presocratic Philosophers, Cambridge University Press, London, 1957. #
Laertius, Diogenes, Lives of Eminent Philosophers, R.D., Hicks, Cambridge, Harvard University Press, 1972 (First published 1925). #
Vincent, M.R., Vincent’s Word Studies on the New Testament, Hendrickson Publishers, Massachusetts, vol.2, 1984. #
West, M.L., Early Greek Philosophy and the Orient, New York, Oxford, Oxford University Press, 2002. #