Mendeley TY _ JOUR ID - 1395122397155313 TI - آموزه¬هاي علم اخلاق از منظر ارسطو و ابن‌مسکويه رازي JO - تاریخ فلسفه JA - ES LA - fa SN - 2008-9589 AU - محمد ساجدی علی AU - دارایی تبار هاجر AD - دانشگاه شیراز AD - دانشگاه شیراز Y1 - 1394 PY - 1394 VL - 2 IS - 6 SP - 1 EP - 10 KW - ارسطو ابن‌مسکويه رازي آموزه¬ KW - هاي علم اخلاق فضيلت اعتدال شريعت تعليم و تربيت DO - N2 - مکاتب مختلف اخلاقي، آموزه هاي متفاوتي براي علم اخلاق معرفي کرده اند. آموزه هاي علم اخلاق شامل مقدمات، معيارها و مصاديق فعل اخلاقي ميشود. نوعاً، اختلافات ميان مکاتب اخلاقي در زمينه آموزه ها، ريشه در مباني فکري و فلسفي فيلسوفان اخلاق دارد. مکاتب اخلاقي ارسطو و ابن‌مسکويه هردو فضيلت گراست. ابن‌مسکويه مهمترين مقدمات عمل اخلاقي را خودشناسي و تعليم و تربيت ميداند. هر دو متفکر، با مباني اراده، عقل، اعتدال و شرع به تبيين معيار هاي فعل اخلاقي و با مؤلفه هاي فضيلت، لذت، دوستي و... به تحليل مصاديق عمل اخلاقي ميپردازند. ليکن، نظر به جهان‌بيني متفاوت اين دو فيلسوف، نگرش آنان در خصوص هريک از عناصر و مصاديق اخلاقي نيز متفاوت خواهد شد. زيرا ابن‌مسکويه برخلاف ارسطو، براي شريعت اسلام در آراء اخلاقي خود جايگاه مهمي قائل است و نيز با انديشه جهان‌بيني توحيدي قادر است که مدل موفقتري از آموزه هاي علم اخلاق ارائه دهد. وي تحت‌تأثير آموزه هاي ديني، نقش تعليم و تربيت ديني را در رشد و پرورش اخلاقي، مؤثر و کارآمد ميداند. نوشتار حاضر با مقايسه آراء اين دو فيلسوف در پي واكاوي آموزه هاي علم اخلاق ميباشد. UR - rimag.ir/fa/Article/23193 L1 - rimag.ir/fa/Article/Download/23193 ER -